Wysokie stężenie cukru we krwi niemal zawsze oznacza kłopoty. Choć nie zawsze wyniki badań przekraczające normę wskazują jednoznacznie na cukrzycę – zawsze powinniśmy podjąć odpowiednie działania w postaci dodatkowej diagnostyki. No dobrze, a co, jeśli już chorujemy na cukrzycę? Dziś podpowiemy, co z tą chorobą mają wspólnego… kwasy omega-3!
Cukrzyca a kwasy omega-3
Zanim przejdziemy do najbardziej interesującej kwestii, jaką jest cukrzyca a kwasy omega-3, najpierw – tradycyjnie – garść aktualnej wiedzy.
Cukrzyca jest dziś chorobą tak powszechną, że została uznana przez ONZ epidemią XXI wieku. Wyróżniamy kilka typów, a także podtypów cukrzycy:
- Cukrzyca typu 1
Diagnozuje się ją najczęściej u dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, do około 30. roku życia. Dokładne przyczyny jej występowania nie są znane – uznaje się, że jej powstawanie jest wynikiem połączenia czynników genetycznych oraz środowiskowych: możemy odziedziczyć skłonność do zachorowania, jednak sama cukrzyca aktywuje się wskutek np. silnego stresu czy infekcji wirusowej. Przypisuje się jej również podłoże autoimmunologiczne – nie jest powodowana nieprawidłową dietą czy niezdrowym stylem życia. Cukrzycę typu 1 leczy się wyłącznie insulinoterapią.
- Cukrzyca typu 2
Ten typ choroby diagnozowany jest najczęściej u dorosłych, nierzadko w wyniku wieloletnich niezdrowych nawyków żywieniowych, które spowodowały stałe zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Ten typ cukrzycy leczony jest za pomocą farmakoterapii (m.in. metformina), z czasem lekarz może zalecić również insulinoterapię.
- Cukrzyca LADA
Rozwinięcie skrótu brzmi: Latent Autoimmune Diabetes in Adults. Jest poniekąd połączeniem typu 1 i 2: diagnozowana jest najczęściej u osób dorosłych, co wskazywałoby raczej na cukrzycę typu 2, jednak wszelkie cechy choroby przypominają cukrzycę typu 1.
- Cukrzyca MODY
Inaczej – cukrzyca monogenowa. Jej nazwa jest skrótem od: Maturity Onset Diabetes of the Young, czyli „cukrzyca dorosłych” (typu 2) uaktywniająca się w młodym wieku. Za zachorowanie odpowiada mutacja pojedynczego genu. Cukrzyca typu MODY posiada aż kilkanaście podtypów, spośród których najczęściej występującymi są MODY 3 (mutacja hepatocytowego czynnika jądrowego 1α) i MODY 2 (mutacja w genie kodującym glukokinazę). Sposób leczenia zależy od danego podtypu.
- Cukrzyca ciążowa
Od początku ciąży w organizmie kobiety zachodzi wiele zmian hormonalnych, w tym m.in. wzrost stężenia progesteronu, laktogenu łożyskowego oraz kortyzolu, co zwiększa zapotrzebowanie na insulinę. Jeśli trzustka wytwarza niewystarczającą ilość tego hormonu, dochodzi do hiperglikemii, zaś jeżeli stan ten utrzymuje się dłużej, skutkuje to rozwojem cukrzycy ciążowej. Choć choroba ta wymaga oczywiście leczenia ze względu na bezpieczeństwo dziecka, jednak po porodzie najczęściej ustępuje samoistnie.
W większości przypadków (z wyjątkiem cukrzycy ciążowej), choroba jest nieuleczalna, co oznacza, że zarówno zaleconej przez lekarza insulinoterapii bądź farmakoterapii będziemy musieli przestrzegać już stale.
Należy jednak pamiętać, że sam fakt tego, iż zdiagnozowano u nas nieuleczalną chorobę nie jest jednoznaczne z tym, iż w jej obliczu jesteśmy całkiem bezradni – wręcz przeciwnie! My sami możemy zdziałać niezwykle wiele, aby nasze samopoczucie uległo zauważalnej poprawie. Leczenie cukrzycy to bowiem nie tylko stosowanie leków i samokontroli stężenia glukozy we krwi, ale także modyfikacja dotychczasowego trybu życia: przestrzeganie zaleceń dietetycznych oraz wdrożenie aktywności fizycznej.
Odpowiednia dieta w cukrzycy – dlaczego jest tak ważna?
Jak już wspomnieliśmy, efektywne leczenie cukrzycy powinno składać się z trzech filarów: stosowanie leków, regularna i dokładna samokontrola, a także odpowiednia dieta i styl życia. Gdy zadbamy o wszystkie te aspekty, możemy spodziewać się jak najlepszych rezultatów.
Dieta jest ogromnie istotnym elementem, ponieważ za pomocą właściwego jadłospisu wykluczymy produkty, które nam szkodzą na korzyść takich, które przyczynią się do poprawy naszego samopoczucia. Każda osoba chorująca na cukrzycę powinna wystrzegać się przede wszystkim produktów i potraw z wysokim indeksem glikemicznym (IG) oraz ładunkiem glikemicznym (ŁG). Należy również uważać na tłuszcze nasycone.
Zalecanymi produktami są oczywiście warzywa, niektóre owoce, chude mięsa, chudy nabiał, a także oleje roślinne i ryby morskie. Te ostatnie są znakomitym źródłem substancji, których podaż jest bardzo ważna przy cukrzycy – kwasów omega-3. Dlaczego?
- Kwasy tłuszczowe omega-3 zwiększają nawilżenie tkanek, wzmacniając przy tym płaszcz lipidowy naskórka. Skóra u cukrzyka jest bardzo cienka, delikatna i przesuszona wskutek działania mechanizmów obronnych organizmu umożliwiających wydalenie nadmiernej ilości glukozy wraz z moczem. Wszystkie tkanki ciała tracą wtedy wodę, na rzecz produkcji jak największej objętości moczu.
- Omega-3 wzmacniają odporność organizmu, która u osób chorujących na cukrzycę jest wyjątkowo niska.
- Kwasy omega-3 pomagają zapobiegać powikłaniom kardiologicznym.
- Wpływają również na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia powikłań cukrzycowych – w szczególności neuropatii.
- Uelastyczniają błony komórkowe, co m.in. sprawia, że komórki lepiej przyswajają substancje odżywcze.
Dodatkowo, warto pamiętać o tym, że oprócz kwasów omega-3, suplement CalanOil® zawiera naturalną astaksantynę – najsilniejszy występujący w przyrodzie antyoksydant, który nie tylko wzmacnia cały organizm. Odgrywa również ważną rolę w zapobieganiu chorobom o podłożu autoimmunologicznym (do tego grona schorzeń należą nie tylko niektóre typy cukrzycy, ale także Hashimoto, o którym już pisaliśmy w artykule: Rola kwasów omega-3 przy chorobie Hashimoto).
Bibliografia:
Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2022. Diabetologia Kliniczna, 2022
Wu J. H., Micha R., Imamura F., Pan A., Biggs M. L., et al., Omega-3 fatty acids and incident type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis, British journal of nutrition, 2012, 107(S2), S214-S227
Glauber H., Wallace P., Griver K. A. Y., Brechtel G., Adverse metabolic effect of omega-3 fatty acids in non-insulin-dependent diabetes mellitus, Annals of internal medicine, 1988, 108(5), 663-668
Hartweg J., Perera R., Montori V. M., Dinneen S. F., Neil A. H., Farmer A. J., Omega‐3 polyunsaturated fatty acids (PUFA) for type 2 diabetes mellitus, Cochrane Database of Systematic Reviews, 2008
Kaushik M., Mozaffarian D., Spiegelman D., Manson J. E., Willett W. C., Hu F. B., Long-chain omega-3 fatty acids, fish intake, and the risk of type 2 diabetes mellitus, The American journal of clinical nutrition, 2009, 90(3), 613-620
Norris J. M., Yin X., Lamb M. M., Barriga K., Seifert J., Hoffman M., Rewers M., Omega-3 polyunsaturated fatty acid intake and islet autoimmunity in children at increased risk for type 1 diabetes, Jama, 2007, 298(12), 1420-1428
Djousse L., Gaziano J. M., Buring J. E., Lee I. M., Dietary omega-3 fatty acids and fish consumption and risk of type 2 diabetes, The American journal of clinical nutrition, 2011, 93(1), 143-150
Garman J. H., Mulroney S., Manigrasso M., Flynn E., Maric C., Omega-3 fatty acid rich diet prevents diabetic renal disease, American Journal of Physiology-Renal Physiology, 2009, 296(2), F306-F316
Malasanos T. H., Stacpoole P. W., Biological effects of ω-3 fatty acids in diabetes mellitus, Diabetes care, 1991, 14(12), 1160-1179
fot. www.pxhere.com
CalanOil © 2023